Motortest – Royal Enfield Interceptor 650 (2019)

Imposant ogend blok

De Royal Enfield Interceptor 650 oogt heel klassiek. De gepolijste aluminium delen op het imposant ogende blok doen je direct denken aan vroegere Britse staande twins, die in de jaren zestig de trom roerden in motorland. De dikke chromen uitlaatbochten en fors uitgevallen glimmende dempers maken het historisch verantwoorde plaatje compleet. Puur op retrogehalte oordelend verslaat hij menige moderne klassieker.

Frame van Harris

Uiterlijk is een, rijden is twee. Dat doet de Interceptor 650 helemaal niet slecht. Het frame is in samenwerking met het vermaarde Britse bedrijf Harris Performance ontwikkeld. Gasgevulde schokdempers achter met drukreservoirs zorgen voor een strak geveerde achterzijde. De voorspanning van de veren is te verstellen. De vering is zo simpel aan te passen aan duogebruik. De veerweg van 88 mm is vrij kort. Voor bedraagt die 110 mm. De voorvork is dus iets meer op comfort gericht. Al met al is het echter geen soft geveerde klassieker. De Interceptor stuurt scherp en voelt zeker aan.

Interceptor 650 met parallel twin

Het motorblok, een parallel twin, van 648 cc is lucht-/oliegekoeld, heeft vier kleppen per cilinder en levert 47 pk. Dankzij dit vermogen mag je deze Interceptor rijden met een A2-rijbewijs. Om schroeiplekken op de broek te voorkomen heeft Royal Enfield op de cilinderkop links en rechts kleine beugeltjes gemonteerd. Die verhinderen een direct contact met de koelribben en daarmee een brandmerk in de kleding net onder de knie. Over aandacht voor detail en comfort gesproken.

Fijn draaiende tweecilinder

Door een balansas is het blok opvallend trillingvrij, ook bij lagere toeren. Het is beslist een van de fijner draaiende tweecilinders, die ook zonder veel mechanische geluiden zijn werk doet. 80% van de 52 Nm aan koppel is volgens Royal Enfield beschikbaar vanaf 2.500 toeren. Het maximum ligt bij 5.250 toeren. Je merkt dat het blok zich tussen deze toerentallen ook in zijn element is. De gasreactie is dan altijd direct, maar totaal niet abrupt. Je kunt goed doseren. Daaraan zou de Bosch brandstofinjectie best wel eens kunnen bijdragen, zo vermoeden we.

Remmen ‘By Brembo’

De Royal Enfield Interceptor heeft een schijfrem voor en achter met ByBre (By Brembo) remklauwen en een ABS-systeem van Bosch. Ook voor de banden is geshopt in Europa. De lichtmetalen spaakvelgen zijn getooid met Pirelli Phantom Sportcomp banden. De compound zou zelfs helemaal specifiek voor deze motor zijn ontwikkeld. In de praktijk merk je dat natuurlijk niet, want waarmee moet je vergelijken. De banden geven gewoonweg voldoende grip, ook op nat asfalt, en daarmee ook vertrouwen.

Comfortzone van Royal Enfield

De zitpositie is rechtop. Dat rijdt ontspannen, maar op de snelweg is de rijwind spelbreker vanaf 120 km/uur. Door wat naar achteren te gaan zitten op de vlakke buddy is tegenwicht aan de wind te bieden en zijn de armen wat te ontlasten, maar echt fijn wordt het nooit. De comfortzone voor rijder en motor ligt bij lagere snelheden op tweebaanswegen en dan geniet je dubbel als er veel bochten zijn. Dan is het volop genieten van een licht sturende motor, die nauwkeurig reageert op het gas. Het roffelend geluid uit de uitlaat streelt de oren, dat bij gas dicht verandert in een inhalerende snurk waarop een paralleltwin van nature patent heeft.

Slipper clutch, jawel!

De 650 Interceptor en de meer sportief gelijnde 650 Continental GT zijn de eerste motoren van Royal Enfield met een zesversnellingsbak. Schakelen gaat probleemloos, licht en trefzeker. De koppeling grijpt soepel aan. Het is een zogenaamde slipper clutch, dus terugschakelen bij hogere toerentallen levert geen glijdend achterwiel op en zorgt voor minder schokken. Ook hier weet Royal Enfield de kers op de taart te leggen. Dus iets meer te bieden dan je zou verwachten.

Historie

Mechanisch zit het wel goed, dat is onze indruk na een aantal dagen sturen. De kilometerstand van de geteste motor zit boven de 10.000 en ook dat sterkt het vertrouwen dat de in India gevestigde fabriek de zaakjes kwalitatief goed voor elkaar heeft. Eerlijk gezegd mag je daar ook van uitgaan. Met een jaarproductie van meer dan een miljoen motorfietsen is Royal Enfield een serieuze speler op de wereldmarkt. India en andere Aziatische landen zijn grote afnemers. Liggen er meer kansen in Europa? Wellicht, want het is een van de oer-Britse merken waarvan de motorproductie nooit heeft stil gestaan. Royal Enfield is de oudste van origine Britse motorfabrikant. In 1901 is de eerste motorfiets uitgebracht, terwijl de firma in de jaren daarvoor al naam een faam had gemaakt met Enfield-fietsen. Royal Enfield was vervolgens, net als veel andere Britse merken, decennialang sterk op de Europese markt. Het Indiase deel in de historie begon met een grote order van het Indiase leger voor de Bullit, een model dat in 1949 werd geïntroduceerd. In 1955 pakte Madras Motors de productie van Bullit’s voor India op, als partner van Royal Enfield. In 1967 sluit de fabriek in Engeland. Een bescheiden aantal van de 736 cc Interceptor is nog tot juni 1970 in Engeland gebouwd. In India is de Bullit niet aan te slepen. De fabriek maakt overuren. Pas in 1977 komt de export van de Bullit 500 uit India op gang.

Conclusie

Op dit moment geeft Royal Enfield vol gas. In Engeland is in 2017 een ontwikkelingscentrum geopend. Hypermodern van opzet en bedoeld om de wieken verder uit te slaan in Europa en de rest van de wereld. De Interceptor 650 en de Continental GT zijn een begin. De komende jaren zullen meer modellen volgen. Uitbreiding van het gamma is de missie. Wereldwijd wil de producent zichzelf sterker op de kaart zetten. De Interceptor lijkt een goed begin, vooral omdat je best een fijne motor koopt voor een redelijke prijs. Je hebt hem voor 7.798 euro. Hij is niet ultra sportief zoals een 600 cc naked bike van Japanse merken. Het is wel een allemansvriend, interessant voor beginnende rijders met een A2-rijbewijs die wel eens wat anders willen. Maar ook voor oudere heropstappers die een hanteerbare, makkelijk sturende motor zoeken. Eentje die door een laag gewicht ook zonder frequent sportschoolbezoek in en uit de schuur is te manoeuvreren.