Motortest – Kawasaki W800 Café (2019)

‘Een hele mooie klassieker’

‘Nou, dat is nog een heel mooie klassieker, zo zie je ze niet vaak’, zegt een voorbijganger terwijl we de Kawasaki W800 Café aan het fotograferen zijn. ‘En het leuke is: hij is helemaal nieuw’, roepen we hem na. Hij kijkt verbaasd en vertwijfeld. Of we hem voor de gek houden. De reactie van de passant is veelzeggend.

Kawasaki W800 raakt een gevoelige snaar

Van jong tot oud, vrijwel iedereen valt als een blok voor de Kawasaki W800. We merken het. Waar je hem ook parkeert, er is altijd wel iemand die hem van dichtbij komt bekijken. De hang en het verlangen naar een retro uiterlijk is duidelijk alom tegenwoordig. Is het onthaasten? Roept het beeld van een klassiek gelijnde motorfiets herinneringen op aan vroeger? Of zien we in de W800 een pauzemomentje in onze steeds snellere onlinewereld? Wie zal het zeggen. Feit is dat Kawasaki zeer beslist een gevoelige snaar weet te raken met deze reïncarnatie van de W1.

Street of Café

De Kawasaki W800 heb je als Street of als Café. Bij de eerste zit je rechtop en ontbreekt het stuurkuipje. Bij de Café zit je meer voorover dankzij een ander stuur met lager geplaatste handvatten. De buddyseat is meer getrapt, dus met een hoger deel voor de passagier, waardoor de indruk van een single seat wordt gewekt. De tank is anders gekleurd dan bij de Street en bovendien voorzien van rubberen pads aan de zijkanten waar je je knieën tegenaan kunt leggen. Precies zoals vroeger bij de Kawasaki W1.

Kawasaki W800 Café (2019) – Test MotorRAI.nl – MotorRAI TV

Een zware is je ware, of toch niet?

In de gloriedagen van de W1 huldigden veel motorrijders het motto ‘een zware is je ware’. En zwaar was een motorfiets als hij toen een blok van 500 cc of meer had, en dan bij voorkeur een tweecilinder (staande twin) en dubbele uitlaten met dempers in de vorm van een deegrol, zoals bij de nieuwe W800. De W1 (650 cc) voldeed destijds aan die eisen. Nu is de W800 met zijn 773 cc en met zijn vermogen van 48 pk een bescheiden middenklasser. Oké met dat vermogen mag je er wel op met een A2-rijbewijs. Dus voordat je de leeftijd van 24 jaar hebt bereikt, want dan mag je pas het volwaardige A-rijbewijs halen.

“En als je het gas sluit, hoor je een soort akoestisch inhaleren van lucht: kippenvel”

Het geluid van ‘Oerend hard’

De Kawasaki rijdt, ronkt en stuurt als een klassieke en destijds ‘zware’ motor. Uit de uitlaten klinkt een machtige grom, als je gas geeft. En als je het gas sluit, hoor je een soort akoestisch inhaleren van lucht: kippenvel! Zo klonken tweecilinder motorfietsen in de jaren zestig. Hetzelfde motorgeluid waarmee het nummer Oerend hard van Normaal begint. Dat dus! De vering en schokdemping zijn soepel bij kleine oneffenheden, maar hard bij grote hobbels zoals verkeersdrempels. Je snijdt met de W800 Café makkelijk een bocht aan. Wel het gas erop houden. Want als je tempo mindert, neigt de motor wat de bocht in te vallen. Rechtuit rijdend op de snelweg hebben de banden wat last van spoorvorming en er is dan wat onrust in de motor te bespeuren. Eigenlijk hoort dat ook bij het karakter, want zo reden motorfietsen vroeger. Ze hadden gewoon een levendige, minder klinische wegligging.

Slechts vijf schakelaars

De bediening is eenvoudig. Op het stuur zijn er vijf schakelaars: startknop, richtingaanwijzer, groot licht, claxon en noodschakelaar om de motor af te zetten. De ronde snelheidsmeter en toerenteller hebben zelfs klassieke cijfers. Hoe authentiek! Dat geldt ook voor de chromen uitlaatbochten, de vorkpootmanchetten, de ronde koplamp en de 18-inch spaakwielen. Eigenlijk ontbreekt maar een ding van vroeger: de kickstarter, waarmee je een motor aantrapte toen elektrische starters nog geen gemeengoed waren.

Koningsas!

Kawasaki heeft ook met uiterste precisie het motorblok vormgegeven. Het is nog luchtgekoeld, dus is er geen radiator die het zicht op het blok ontneemt. De nokkenas wordt aangedreven door een zogenaamde Koningsas. Die zie je tegenwoordig niet meer en ook destijds was het aantal motoren met deze constructie op de vingers van een hand te tellen. Het meest bekende merk met Koningsassen was Ducati. Even wat uitleg: via een haakse overbrenging drijft de krukas de Koningsas aan die op zijn beurt via een haakse overbrenging de nokkenas aandrijft. Voordeel: minder mechanisch geluid en meer precieze klepbediening. Bovenal oogt het fraai, want die aandrijfas loopt door een chromen buis langs de cilinder.

Conclusie

Wel of niet kopen? De Kawasaki W800 Café is genieten als je van rustig cruisen houdt en lekker stuurwerk op binnenwegen. Niet dat het een slome motor is. Want als je in toeren doortrekt, dan maakt hij flinke stappen voorwaarts. Het uitlaatgeluid en de beleving versterken het gevoel van snelheid. 120 km/uur lijkt op de Kawasaki 160 km/uur. Toch een prettige gedachte dat je een illegale snelheid beleeft op de snelweg zonder bekeuringsrisico.

Goedkopere oplossingen

De W800 doet sowieso geen al te grote aanslag op je budget. Je koopt de versie Café momenteel voor een prijs vanaf 11.499 euro en de versie Street vanaf 10.699 euro. Ga je vergelijken op motorvermogen dan zijn er zeker goedkopere oplossingen. Het is maar wat je wil. Bedenk echter wel: minder vermogen en dat is in dit geval best nog genoeg, betekent ook minder verbruik. Tijdens de test kwamen wij zonder enig probleem op een gemiddelde van 4 liter op 100 km. En het kan vast nog lager.

“Op deze Kawasaki W800 Café voel je je net een filmheld. De looks zijn om je vingers bij te likken. Keep it simple was duidelijk de opdracht van het designteam van Kawasaki. En dat is heel goed gelukt. Je hebt alles wat je nodig hebt, niets te veel. Alles heeft een functie. En het rijden zelf: gewoon heel fijn. Op deze fiets doet het fenomeen ’tempo maken’ er niet toe. Dit is een volbloed cruiser waarvoor je tijd vrij maakt, puur om een stukje te rijden. Een fiets waarvan je gaat houden. Elke rit wat meer.”